“79'dan beri değişen hiphop” hem dünya genelinde hem de Türkiye’de oldukça geniş bir dinleyici skalasına sahip. Geçtiğimiz günlerde Türkçe rapin en popüler birkaç rapçisinin beraber hazırladığı Fight Kulüp 2 piyasaya sürüldü. İlk Fight Kulüp’ün aldığı eleştirileri dikkate aldığını tahmin ettiğim, ancak dinleyince hüsrana uğradığım, sanatçılar ortaya ortalamadan hallice parça çıkardılar. Bu yazıda halktan ortalama bir rap dinleyicisi olarak düşüncelerimi sizlerle paylaşacağım.
Şarkı ilk olarak Killa Hakan’ın kısmıyla başlıyor. Genel dinleyiciye pek hitap etmese de gerek “saygısıyla” gerek kendine özgün tarzıyla dinleyicilerin dikkatini çeken Killa Hakan kendine özgün tarzını bu parçada da sürdürüyor. Gangsta rapi en iyi yapan Türk rapçilerde başı çeken Killa bunu layığıyla devam ettiriyor.
Evet, Ceza. Bu adama denebilecek bir şey kalmadı bence. Her zaman yaptığı şeyi yapmaya devam ediyor. Sözlerin genel konsepti yargı dağıtmak denebilir. Daha önce dissleştiği Fuat, Miraç ve Jokere birkaç dizede hafif tabirle saplıyor. Bunun dışında bildiğimiz üzere yeni nesil rapçileri beğenen Ceza rapin değişmesine laf eden dinleyici kitlesini de eleştirmekten kaçınmıyor.
Killa Hakan’ın nakaratı parçayla uyumlu insanı kendine çeken bir nakarat olmuş. Ha lirikalite derseniz kötü değil, direkt yok.
Ardından Massaka geliyor. Herhangi bir Massaka şarkısından pek farkı olduğunu düşünmüyorum. “Sempatik” rapçimiz bu şarkı için ekstra bir çaba sarf etmemiş ama yine de iyi bir verse olmuş.
Benim favorim Contra, her ne kadar tepki çekse de kendi tarzını yansıttığı ve artık alıştığımız kendisine ve dinleyicisine laf ettiği bir verse ile karşımıza çıkıyor. Bunlar dışında rap sanat değil diyen İvana Sert ve Tepki’nin kendisi hakkındaki yorumunu da dissliyor. Açıkçası Tepki kısmı gerekli olmasa da, hele ki Tepki’nin Contra’yla bir sorunu olmadığını da düşünürsek, şarkıya güzel oturmuş. Genel olarak dissten oluşan kısım yine ortalama bir Contra parçasından ileriye gidemiyor.
Gelelim Piyancı. Sözlere geçmeden önce takım elbisenin çok yakıştığından bahsetmeden geçemeyeceğim. Şarkıda genel olarak memleketine ve Atatürk’e saygısını belirtiyor. O da şarkıda yeni bir şey denemiyor. Ortalama bir iş çıkarmış diyebiliriz.
Khontkar da diğer sanatçıların yaptığı gibi saygıdan bahsedip sürekli kendisini dissleyen Sansar Salvo ile alay ediyor. Lirikalitesi olmayan parçalar yapmaktansa bu tarz bir şeyler anlatmak istediği işleri daha çok yapması gerektiğini düşünüyorum.
Son olarak Summer Cem şarkının beatini bir anda değiştirip apayrı bir moda sokuyor. Dinleyiciler bunu ya çok beğenmiş ya da nefret etmiş. Ben beğenen taraftayım. Bu tarz yeni işler deneyenlere saygım sonsuz ve bunu çok başarılı bir şekilde gerçekleştirmiş.
Tek tek incelendiğinde hepsi iyi bir iş başarmış olsa da şarkıyı bir bütün olarak ele aldığımızda büyük bir sorun olduğunun farkına varıyoruz. Sanatçılar arasında bir bağlantı bulunmuyor, sanki hepsi kendi şarkısını yapmış gibi duruyor. Mesela Contra kendisine bile saygısı olmadığından bahsederken diğerleri saygının önemini vurguluyor. Şarkı biraz hadi toplanıp yazdıklarımızı birleştirip şarkı yapalım, daha çok dinlenir tavrında yapılmış gibi. Bu ticari kafayla sanat yapmanın sonucu da ortalamanın üstüne geçemiyor maalesef. Ancak şöyle bir durumda var ki şarkı ilk duyurulduğunda kadro çok daha farklıydı. İlk başta Ezhel, Ceza ve Şehinşah’la başlanan kadrodan, Ezhel ve Şehinşah’ın çıkıp Reynmen, Massaka ve Summer Cem geldi. Devamında ise Reynmen ayrıldı ve Anıl Piyancı ile Contra kadroya eklendi. Kadronun bi hayli değişmesinden mütevellit bu kadar kopukluk da olmuş olabilir. Sonuç olarak şarkı ortalama bir şarkının üstüne geçemiyor.
Ege Tiryaki